Faktoring a forfaiting – czym się różnią?

Faktoring i forfaiting to dwa narzędzia finansowe, które pomagają firmom poprawić płynność finansową, ale różnią się w kilku kluczowych kwestiach.

Faktoring polega na sprzedaży przez przedsiębiorcę swoich niezapłaconych faktur firmie faktoringowej. Dzięki temu firma szybko otrzymuje pieniądze, a faktoringowa firma czeka na zapłatę od kontrahenta. Jest to idealne rozwiązanie dla firm, które sprzedają towary lub usługi z odroczonym terminem płatności.

Forfaiting to podobna usługa, ale stosowana głównie w handlu międzynarodowym. W tym przypadku firma sprzedaje swoje wierzytelności wynikające z umów handlowych, a forfaiter, czyli instytucja finansowa, przejmuje ryzyko i wypłaca firmie gotówkę. Forfaiting jest stosowany w transakcjach międzynarodowych i eliminuje ryzyko walutowe oraz polityczne związane z opóźnieniami w płatnościach.

Różnice między faktoringiem a forfaitingiem:

• Skala i dostępność: Faktoring jest dostępny dla mniejszych firm, natomiast forfaiting skierowany jest głównie do większych przedsiębiorstw zajmujących się handlem międzynarodowym.
• Ryzyko walutowe: Faktoring nie eliminuje całkowicie ryzyka walutowego, podczas gdy forfaiting chroni firmę przed tym ryzykiem.
• Koszty: Faktoring jest tańszy, ponieważ ryzyko związane z opóźnieniami jest mniejsze, a proces jest prostszy.

Dla kogo? Faktoring sprawdzi się w przypadku firm, które sprzedają towar lub usługi z odroczonym terminem płatności. Forfaiting to rozwiązanie dla firm handlujących z zagranicą, które potrzebują ochrony przed ryzykiem walutowym.

Obie metody pomagają poprawić płynność finansową, ale wybór zależy od wielkości firmy, jej działalności i potrzeb związanych z transakcjami międzynarodowymi.